Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Telemachus Rhade
Kapitan
Dołączył: 02 Sie 2005
Posty: 1003
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy Ostrzeżeń: 1/5
Skąd: Tartarus
|
Wysłany: Pon 18:34, 13 Mar 2006 Temat postu: Republic Fleet Systems - dział rozwojowy. |
|
|
Republic Fleet Systems
Firma istnieje od ponad 15 tyś lat jest czołową stocznią jesli chodzi o innowacyjne rozwiązania. Przez wiele tysiącleci okręty opuszczające doki RFS cechowały się nowoczesnymi rozwiązaniami i orginalnymi podejściami do starych problemów. W ciągu ostatniego tysiąca lat niestety firma uległa ostrej konkurencji ze strony KDY czy CEC i jest cieniem dawnej wielkości, skupia się teraz na opracowywaniu nowych technalogi i produkcji na rzecz władz Republiki. Mimo to okręty które nadal opuszczają stocznie RFS szokują i intrygują rozwiązaniami.
Dekretem senatu Republika nabyła pakiet kontrolny RFS i przekierowała prace firmy na potrzeby WFR i WAR.
Wydział Uzbrojenia
W danej chwili RFS pracuje nad nowymi modelami uzbrojenia okrętowego dla WFR oraz nad ulepszeniem modeli już istniejących.
STB - Mk.V
W siłach porządkowych przez ostatnie sto lat był stosowany Mk.IV model "ekonomiczny" podwójnego turbolasera o zmniejszonej sile ognia i mniejszym zapotrzebowaniu na energię. Wersja Mk.V jest skrycie militarna konwersją istniejacego już projektu. Prace zostaną niedługo zakończone.
Zwiększenie szybkostrzelności: + 14%
Zwiększenie zasiegu: + 38%
Zwiększenie zapotrzebowania energi: + 18%
Zwiększenie mocy pocisku: + 35%
Postęp prac: 100% < ukończone >
SQTB - Mk.II
Standardowe turbolaserowe baterie w systemie quad wersja Mk.I zostały zamontowane jako wyposażenie szturmowych okrętów desnatowych typu Acclamator i fregatach typu Acclamator Mk.II. Głównie z myślą o tych drugich przystapiono do prac nad zoptymalizowaniem uzbrojenia do roli pełnego wsparcia w przestrzeni bez zdolności do precyzyjnego bombardowania planetarnego.
Zwiększenie szybkostrzelności: + 12%
Zwiększenie zasiegu: + 27%
Zwiększenie zapotrzebowania energi: + 10%
Zwiększenie mocy pocisku: + 25%
Postęp prac: 76%
Projekt Starfury
Projekt Starfury to kompleksowe opracowanie nowego mysliwca frontowego dla Wielkiej Floty Republiki. W skład projektu wchodzą różne zakresy konstrukcyjne w danej chwili w fazie projektowania są płatowiec oraz sytemy uzbrojenia.
Warhammer Heavy Blaster Cannon
Działko blasterowe Warhammer to prototypowy system uzbrojenia nad którym RFS pracuje od dosyć dawna. Ciężkie działko blasterowe charakteryzuje się znacznie większą siłą przebicia niż standardowe działka laserowe, jednak szybkostrzelność jest ograniczona i zasięg. Mimo to pierwsze testy wskazały wręcz niesamowitą moc destrukcyjną Warhammera
Dane porównawcze do standardowego ciężkiego działka laserowego.
Zwiększenie szybkostrzelności: - 45%
Zwiększenie zasiegu: - 28%
Zwiększenie zapotrzebowania energi: + 10%
Zwiększenie mocy pocisku: + 80%
Postęp prac: 90%
Płatowce eksperymentalne XSF-14 i XSF-16
Oba prototypy służą do rozwoju finalnego płatowca. XSF-14 jest przeznaczony głównie do badań nad napędem, XSF-16 systemów uzbrojenia i elektroniki.
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez Telemachus Rhade dnia Sob 13:23, 06 Maj 2006, w całości zmieniany 1 raz
|
|
Powrót do góry » |
|
|
|
|
Telemachus Rhade
Kapitan
Dołączył: 02 Sie 2005
Posty: 1003
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy Ostrzeżeń: 1/5
Skąd: Tartarus
|
Wysłany: Pią 21:56, 24 Mar 2006 Temat postu: |
|
|
Na pokazie dla członków senackiej komisji do spraw uzbrojenia zaprezentowano nowy przeciwokrętowy pocisk średniego zasięgu. Będący w fazie testów pocisk oznaczony jako ASMRM-46 "Goblin" ma stanowić alternatywę dla ciężkich przeciwokrętowych torped stosowanych na Acclamatorach, ich cena i trudności w budowie ograniczają dostępność tego rodzaju broni. Do tego ogromna wielkość torpedy wyklucza ją jako uzbrojenie potencjalnie każdej jednostki. Goblin może być przenoszony przez bombowiec torpedowy czy ciężki myśliwiec i jest w pełni kompatybilny z nowoczesnymi systemami naprowadzania i kierowania ogniem.
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez Telemachus Rhade dnia Wto 10:20, 13 Cze 2006, w całości zmieniany 1 raz
|
|
Powrót do góry » |
|
|
Telemachus Rhade
Kapitan
Dołączył: 02 Sie 2005
Posty: 1003
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy Ostrzeżeń: 1/5
Skąd: Tartarus
|
Wysłany: Pią 19:39, 28 Kwi 2006 Temat postu: |
|
|
Materiał udostępniono do wglądu wewnętrznego nagrany przez reportera z Holonews ( tylko dźwięk ).
- Stoję właśnie na ogromnej platformie w orbitalnym doku należącym do Republic Fleet Systems. Przed oczami mam ogromny szary kadłub gwiezdnego okrętu, jak pajęczyna pokryty jest rusztowaniami i pracownikami stoczni, ale jeżeli się nie mylę są to już prace wykończeniowe. Co za niesamowity widok, potężna wieża artyleryjska jest właśnie przenoszona przez gigantyczną suwnicę na swoje miejsce...
Nie zezwolono na filmowanie we wnętrzu doku jednak został udostępniony holoobraz z biura konstrukcyjnego.
Okręt o nazwie kodowej Vanaar-Jet jest w końcowym stadium budowy i niedługo zostanie przedstawiony senackiej komisji do spraw uzbrojenia.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry » |
|
|
Telemachus Rhade
Kapitan
Dołączył: 02 Sie 2005
Posty: 1003
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy Ostrzeżeń: 1/5
Skąd: Tartarus
|
Wysłany: Pon 21:25, 15 Maj 2006 Temat postu: |
|
|
Oto kolejny po działku Warhammer owoc projektu Starfury
Niewielka stacja kosmiczna w odosobnionym systemie pozbawionym zdatnych do zamieszkania planet. To tutaj RFS prowadzi testy swoich konstrukcji z daleka od wścibskich oczu, w tle mieni się ogromne czerwone pole plazmy i tylko osoby znające bezpieczne szlaki mogą dostać się do tego obszaru inni ryzykują zniszczenie przez wyładowanie plazmy wewnątrz pola. Ta niewielka stacja ma oznaczenie kodowe "Black Hell" z prostego powodu, to piekło dla każdej testowanej maszyny. Pas asteroid do testów manewrowości, kilka planet i gazowy gigant do innych testów. Wszystko to co potrzebne jest do wyciagnięcia z maszyn przysłowiowych "7 potów".
W tej chwili na pokładzie stacji znajduje się skromna grupa reprezentantów Wielkiej Floty Republiki i jeden z reprezentantów senatu. Oprócz członków RFS są tutaj również Ouroboros Corp, to dzięki ich uprzejmości możliwy był dzisiejszy pokaz.
Przeciwko sobie stanie najnowsza maszyna ze stajni Republic Fleet Systems i będący w fazie testów prototypy IF-1 "Scorpion". Wszyscy czekają z zapartym tchem, wojskowi starają nie okazywać się podniecenia ale nawet ich nerwy zaczynają puszczać kiedy przed iluminatorami przelatują nowe myśliwce.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry » |
|
|
Telemachus Rhade
Kapitan
Dołączył: 02 Sie 2005
Posty: 1003
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy Ostrzeżeń: 1/5
Skąd: Tartarus
|
Wysłany: Wto 16:44, 16 Maj 2006 Temat postu: |
|
|
"Black Hell"
Lekkie i niewielkie Scorpiony wyrażanie odróżniały się od większych i bardziej topornych Starfury. Oba typy powoli i przeleciały przed iluminatorami stacji i skierowały się dalej ku sześcianowi przestrzeni o wymiarach tyś kilometrów, był to obszar testowy w którym miały zmierzyć się dwie koncepcje budownictwa.
Obserwatorzy przemieścili się w pobliże ogromnych ekranów które miały transmitować rywalizacje. Pierwszym etapem był test silników.
Scorpion będąc właściwie kokpitem i skrzydłami przymocowanymi do silnika wyraźnie wyprzedził Starfury i wykazał się wręcz fenomenalną prędkością jak na myśliwiec pilotowany przez żywą osobę. Starfury mimo zachowania całkiem przyzwoitej prędkości ze względu na znacznie większą masę nie był w stanie dogonić Scorpiona.
Kolejny sprawdzian polegał na teście zwrotności. I tym razem Scorpion zaprezentował wysoką zdolność manewrową jednak królem tego sprawdzianu okazał się Starfury. Rozmieszczenie jego silników i liczne jednostki manewrowe sprawiły ze myśliwiec potrafi wykonać ekstremalne manewry bez utraty ciągu w płaszczyźnie tak poziomej jak i pionowej. Mimo swej wagi Starfury przewyższył Scorpiona w tym aspekcie.
Następujące po sobie testy uzbrojenia wzbudziły kontrowersje, o ile maszyna Ouroboros Corp. dysponuje działkami laserowymi o większym zasięgu niż Starfury to bliskie spotkanie z ciężkimi działkami blasterowymi w które jest on uzbrojony sprawia piorunujące wrażenie. Ich niszczycielska moc jest wystarczająca by już pierwszymi strzałami rozerwać każdy wrogi myśliwiec na strzępy.
Obie maszyny są pozbawione uzbrojenia dalekiego zasięgu ( pociski udarowe, torpedy protonowe ) jednak Starfury dysponuje 6 zaczepami pod uzbrojenie które uwzględnia pociski przeciwmysliwskie i przeciwokrętowe.
Nadszedł kulminacyjny moment testu - symulowane starcie obu konstrukcji.
Obie maszyny ruszyły w swoim kierunku pełną mocą silników, pierwszy ogień otworzył Scorpion ( wiązki ćwiczebne kontrolowane przez komputery pokładowe podliczające potencjalny ubytek siły tarczy i uszkodzenia ) dzięki manewrom unikowym Starfury zalicza około 40% strzałów które zostają powstrzymane przez pole siłowe myśliwca. Kiedy maszyny weszły na najbliższy zasięg odezwały się działka blasterowe Starfury, pilot Scorpiona karkołomnymi manewrami unika wszystkich trafień oprócz jednego które mocno zachwiało maszyną ( komputer obliczył silę uderzenia i jego energie na osłonięty tarczą kadłub i skompensował ciąg oraz kierunek by oddać uczucie trafienia, gdyby maszyna była pozbawiona tarczy to pojedyncze trafienie było by śmiertelne ) Wykazując nieprzeciętne zdolności pilotażowe pilot z Ouroboros Corp. wchodzi na ogon Starfury i razi ją co chwila strzałami z działek, jednak w tym momencie myśliwiec RFS pokazuje swoją największą zaletę. W ciągu sekundy maszyna obraca się o 180% do tyłu nie wytrącając prędkości polegając na efekcie bezwładności, salwa z działek Starfury wyłącza z walki Scorpiona.
Inżynierowie z Ouroboros Corp. gratulują swoim kolegom z RFS udanej konstrukcji to samo czynią ludzie z RFS potrząsając rękoma twórców Scorpiona. Całą grupa razem z obserwatorami kieruje się do hangaru gdzie za chwilę maja wylądować obie maszyny.
W czasie lądowania widać kolejną przewagę Scorpiona, ta niewielka konstrukcja zajmuje niesamowicie mało miejsca. Podchodząc do lądowania składa dodatkowo swoje skrzydła jeszcze bardziej zmniejszając swój profil. Starfury jest znacznie większą i bardziej toporną konstrukcją i co ciekawe brak mu podwozia, spokojnie osiada on na repulsorach by za chwile zostać złapany od tyłu za specjalną kratownice która unieruchamia myśliwiec.
Różnic jest znacznie więcej ale w tej chwili obaj piloci testowi wychodzą uśmiechnięci z kabin swoich maszyn i gratulują sobie wyrównanej walki.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry » |
|
|
Telemachus Rhade
Kapitan
Dołączył: 02 Sie 2005
Posty: 1003
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy Ostrzeżeń: 1/5
Skąd: Tartarus
|
Wysłany: Wto 18:51, 16 Maj 2006 Temat postu: |
|
|
Po pokazie udostepniono dane nowej maszyny.
Republic Fleet Systems SA-26N Starfury
Kiedy Republic Fleet Systems postanowiło stworzyć nowy myśliwiec inżynierowie firmy stanęli przed trudnym problemem. Większość dotychczasowych konstrukcji obecnych na rynku było jak to określano Jack-of-all-trades Master-in-none , uniwersalność tych maszyn był istotną cechą i sprawiała że zawsze znajdowało się na te maszyny potencjalni kupcy. Jednak z chwilą wybuchu Wojny Klonów uniwersalność nie była już tak wymagana. Flota Republiki dysponowała doskonałymi myśliwcami krótkiego zasięgu V-19 Torrent które po pewnych przeróbkach mogły wykonywać długotrwałe misje tak w przestrzeni jak i w obrębie atmosfery. RFS zdecydowała się odkurzyć pewien starszy koncept i zunifikować go z najnowszą konstrukcja jaka jest okręt uderzeniowy typu Vanaar-Jet.
Tak narodził się projekt Starfury w ramach którego opracowywano nowe technologie i testowano niekonwencjonalne konstrukcje. Pierwszym dzieckiem programu było ciężkie działko blasterowe Warhammer które dysponuje wręcz fenomenalną siłą ognia jak na swoje rozmiary.
Kolejną produkcja programu był myśliwiec który sam zaczął nosić nazwę Starfury
Opracowanie tej konstrukcji zostało oparte na założeniach które są znane jako:
„5 praw Starfury”
1- Zdolność do operowania w obrębie atmosfery zostanie wykluczona.
2- Przyspieszenie i przeciążenia przy manewrach zostaną zoptymalizowane pod katem ludzi.
3- Systemy uzbrojenia będą miały wystarczającą siłę ognia by wyeliminować podsystemy okrętów wojennych ( sensory, uzbrojenie, silniki ) i być w stanie szybko zniszczyć każdy znany myśliwiec.
4- Uniwersalność i wytrzymałość zostaną poświecone by uzyskać maksymalne osiągi w innych aspektach.
5- Przetrwanie pilota jest najważniejsze, opancerzenie i systemy obronne będą temu dedykowane.
Założenia nie pozostawiające kompromisów i jasno określające cel zostały przedstawione i inżynierowie wzięli się do roboty. Po zoptymalizowaniu wymagań do starej konstrukcji przedstawiono pierwszy prototyp a na jego bazie złożono pierwszą w pełni gotową Starfury.
Maszyna ma patrząc od przodu kształt spłaszczonego X i spłaszczonego V jeśli spojrzy się od góry. Całość konstrukcji opiera się na centralnym module i czterech skrzydłach zakończonych silnikami. Wszystko wykonane jest ze wzmocnionego stopu durastali i ma budowę skorupową.
Dzięki zastosowaniu wyjątkowych rozwiązań, Starfury jest niesamowicie zwrotny. Potrafi w ciągu sekundy całkowicie zmienić swoje położenie względem kierunku lotu, obracając się o 180% i kierując swój dziób i jednocześnie uzbrojenie na zaskoczonego wroga. Mimo swojej masy jest to chyba najzwrotniejszy myśliwiec jaki lata po galaktyce. Ma to też swoja cenę, mimo bardzo silnych pochłaniaczy inercyjnych występują ogromne przeciążenia które wpływają na pilota. Kokpit jest zaprojektowany tylko dla ludzi, a sam pilot steruje maszyną na stojąco będąc ubranym w specjalny kombinezon. W takiej pozycji ludzie najlepiej znoszą przeciążenia. Cały kokpit jest też samodzielną kapsułą ratunkową odstrzeliwywaną w razie zagrożenia.
Rozmieszczenie silników nie tylko poprawia zwrotność ale również uodparnia system napędowy na zniszczenie pojedynczym strzałem.
Myśliwiec nie dysponuje podwoziem, startuje ze specjalnych zaczepów zwanych „Cobra”. Są to odpowiednio skonstruowane szpony które chwytają myśliwiec od tyłu i utrzymują go w stabilnej pozycji. Dzięki tym zaczepom i specjalnym lukom startowym maszyna jest w stanie opuścić macierzysty okręt w ciągu kilku sekund po zajęciu przez pilota miejsca. Uzwojenie repulsorowe służy do lądowania, myśliwiec zawisa wtedy nad powierzchnią pokładu w oczekiwaniu aż „Cobra” unieruchomi go.
Wymiary:
- Długość 9.56 metra.
- Rozpiętość 17.87 metra.
- Wysokość 8.08 metra.
Masa:
- Pusty 45.2 ton.
- Standardowo bez podczepianego uzbrojenia lub innych systemów. 51.8 ton.
- W pełni załadowany 68.2 ton.
Wyposażenie elektroniczne:
- Szerokopasmowa stacja sensoryczna podłączona do holograficznej projekcji obrazu walki wyświetlana w kokpicie. Działająca w sferycznym obrębie 360%.
- Militarny zestaw komunikacyjny z autonomicznym pasmem szyfrującym.
- Navicomputer z możliwością przechowywania i obliczania wektorów skoków hiperprzestrzennych.
- Pokładowy komputer artyleryjski zsynchronizowany z celownikami działek.
- AI „Merlin” II sztuczna inteligencja wspierająca działanie pilota.
- Zestaw zagłuszający odczyt sensoryczny.
Napęd:
- 4 Silniki PMEK-47-GE300 napędu głównego zintegrowane z 3 dyszami manewrowymi każdy.
- Lekkie uzwojenie repulsorowe służące do zawisu i powolnego przemieszczania się.
Zasilanie:
- Pojedynczy mini reaktor FRPS-5 tokamak.
- 4 Akumulatory Gel-ES służące do zimnego rozruchu oraz jako zasilanie awaryjne.
Uzbrojenie:
- 2 Ciężkie działka blasterowe Westighouse CWD-205.
- 6 Zaczepów pod górnymi płatami na dodatkowe uzbrojenie.
Typowy ładunek do walki z myśliwcami - 6 Pocisków samonaprowadzających z różnymi głowicami Viper Mk1E6.
Typowy ładunek do walki z okrętami – 6 Lekkich torped HIVAT.
( dodatkowo montowany jest magnetyczny „szpon” z wciągarką )
Systemy obronne:
- Generator tarczy RFS „Bastion”
- Pancerz E-web Molodh Ind.
- Wyrzutnia dipoli zakłucających.
Istnieje też wersja o znacznie rozbudowanym systemie maskująco-zagłuszającym przeznaczona do zadań specjalnych. Nosi ona nazwę „Black Omega”
( Dane zaczerpniete i zmienione pod kątem SW z Earth Force Naval Intelligence wyjatkowego dzieła wspaniałego człowieka )
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez Telemachus Rhade dnia Śro 17:51, 09 Sie 2006, w całości zmieniany 1 raz
|
|
Powrót do góry » |
|
|
Telemachus Rhade
Kapitan
Dołączył: 02 Sie 2005
Posty: 1003
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy Ostrzeżeń: 1/5
Skąd: Tartarus
|
Wysłany: Czw 12:58, 18 Maj 2006 Temat postu: |
|
|
Republic Fleet Systems - okręt uderzeniowy typu Vanaar-Jet
Kadłub i sam projekt okrętu powstał na kilka lat przed wybuchem wojny jako platforma testowa dla nowych koncepcji i rozwiązań. Nie planowano jakiejkolwiek budowy tego typu okrętów ze względu na długotrwały okres pokoju oraz wyraźne restrykcje Republiki w kwestii jednostek o tak agresywnym przeznaczeniu. Jednak z chwilą wybuchu wojny wiele firm zaczęło modyfikować istniejące projekty i konstrukcje na potrzeby drastycznie rosnącego rynku uzbrojenia. Do tej pory stojący samotnie w bocznym doku Vanaar-Jet został przeholowany do aktywnej kratownicy i rozpoczęto jego reaktywacje.
Na całe szczęście okręt nie poszedł na złom, cały jego kadłub i poszycia było dobrze zakonserwowane. Brakowało tylko jednostek napędowych i całej elektroniki, właściwie był to sam twardy pancerny kadłub, bez jakiegokolwiek wyposażenia. Wiele czasu i potu upłynęło niczym Vanaar-Jet opuścił stocznie.
Projekt zakładał konstrukcje o bardzo agresywnym działaniu. Systemy uzbrojenia zostały tak zaprojektowane by już w pierwszym podejściu wyeliminować każdy znany okręt z walki. Główne uzbrojenie eliminowało z walki wrogą jednostkę dzięki czemu Vanaar-Jet mógł wysłać grupy abordażowe i przejąć obezwładniony okręt.
Całość została pomyślana tak by w relatywnie niedużym kadłubie umieścić jak największe uzbrojenie. Potężne "pomniejszone" planetarne działo jonowe umieszczone jest w osi kadłuba i by z niego wystrzelić potrzeba manewrować całym okrętem, dodatkowe 4 wieże z ciężkimi turbolaserami zapewniają równie dużą siłę ognia na średnim i bliskim dystansie.
Przeznaczenie okrętu nie zostało dokładnie sprecyzowane oprócz tego że nadaje się głównie do ataku nie obrony. Szybkie uderzenia z zaskoczenia, rajdy na konwoje i odosobnione placówki czy nawet wspieranie innych okrętów w większych starciach swoja artylerią.
Wymiary:
- Długość 902 metrów.
- Rozpiętość 240 metrów.
- Wysokość 218 metrów.
Masa:
- W pełni załadowany 14 Milionów ton.
Załoga:
- 652 osoby.
Wyposażenie elektroniczne:
- Wielozakresowy system skanujący działający o obrębie 360%.
- Systemy kierowania ogniem Carbanti RT/6
- Autonomiczny komputer artyleryjski sprzężony z system namierzania Carbanti "Eagle Eye"
- Centralny rdzeń komputera podłączony pod 3 niezależne matryce.
- Komunikator dalekiego zasięgu z zmiennym pasmem szyfrującym.
- Navicomp ze standardową kartograficzna bazą danych.
- Zestaw zagłuszający odczyt sensoryczny i komunikacje.
Napęd:
- Centralny silnik jonowy RFS-Tabamai Alpha-06.
- 4 Pomocnicze silniki jonowe RFS-T576a.
Zasilanie:
- Reaktor jonizacyjny I-79LGE12
- 2 Pomocnicze reaktory "Avalanche" 68/0
Uzbrojenie:
- 1 Ciężkie działo jonowe w osi kadłuba. ( Pomniejszona wersja planetarnego działa jonowego. W pełni naładowany zasobnik daje możliwość oddania trzech strzałów poczym przechodzi na tryb ładowania co zajmuje przy standardowej wydajności reaktorów 20 minut, jeżeli energia jest czerpana do systemów uzbrojenia czas ten wydłuża się do 80 minut. )
- 4 Podwójne ciężkie turbolasery w opancerzonych wieżach. Model DBY- 627. Zasięg 7 minut świetlnych. 5 trybów prowadzenia ognia.
- 6 Wyrzutni torped typu „Goblin” ( 4 na dziobie i 2 na rufie ) Zapas 8 torped na wyrzutnię pobierane z dziobowego i rufowego bunkra amunicyjnego.
- 10 Dział jonowych ( 6 w przednim pasie ogniowym 4 w tylnim )
- 18 Szybkostrzelnych działek laserowych obrony plot. ( rozmieszczone na całym kadłubie )
Kontyngent pokładowy:
- 3 Eskadry myśliwskie ( 2 mogą natychmiast startować z zaczepów typu „Cobra” na dolnej burcie okrętu po obu stronach. Główny pokład lotniczy znajduje się z tyłu dolnego „płata”
- 6 Kapsuł abordażowych.
Systemy obronne:
- Kadłub wykonany ze wzmacnianej durastali.
- Poszycie z pancernej durastali pokrytej pancerzem E-web Molodh Ind.
- Generator Tarczy KDY I-48x.
- Interceptor Grid Mk.I
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez Telemachus Rhade dnia Pią 22:13, 09 Cze 2006, w całości zmieniany 1 raz
|
|
Powrót do góry » |
|
|
Telemachus Rhade
Kapitan
Dołączył: 02 Sie 2005
Posty: 1003
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy Ostrzeżeń: 1/5
Skąd: Tartarus
|
Wysłany: Pon 22:12, 29 Maj 2006 Temat postu: |
|
|
Niestety z przyczyn ekonomicznych seria produkcyjna maszyn Starfury nie została zakupiona przez flotę Republiki ani nawet nie została pokazana publice. Dane uzyskane przy tym projekcie będą uwzględnione przy innych konstrukcjach.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Powrót do góry » |
|
|
|